నా తోడు...

ఒంటరితనం మొదట్లొ ఒంటరిగానే ఉండేది పొను పొను నాకే జంటైపొయంది...

సొట్ట బుగ్గల నా ప్రపంచం...

కళ్ళలోని స్వప్నం నేల కొరిగిన

నీ ఙ్నపకాలు తీర్దంతో బతికిస్తుంటే

తారలు ధిరులు దారులు అశురుల శూరులు

నా స్వప్ననికి 

కాటు మాటు చేటూ చేస్తూ వేస్తూ కాస్తుంటే

నలిగిన చిరిగిన విరిగిన అలసించిన

నా మది నిన్నే చేరును 

నీ బుగ్గ చొట్టలో నా మనసు మడతడిపోయినప్పుడు 

నా జన్మ కి మరుజన్మిచ్చేలే 

నీ చిరు నగవు పై మొటిమే 

నీ నవ్వుల కాంతికి తెజరిల్లినప్పుడు 

నా ప్రేమ తెలుపలేకా నా చిన్న బుజ్జి మనసు అవెదన పడుతుంటే

ఈ కాలం నిలిచిపోదే....